Bertopreis14.reismee.nl

Ongrijpbare schoonheid in Aktau gebergte

Ik lig stil in de tent en scherp mijn gehoor. Kleine woestijnmuizen deden hun uiterste best om mijn tent binnen te dringen. Knabbelend en krabbend proberen zij een weg naar binnen te creëren.Eén klap tegen het doek en zij stoven alle kanten op. Het is 04.00 uur in de ochtend, nog twee uurtjes dommelen. Ik kruip om 05.30 uit de tent, vul mijn longen met vrieslucht. Het was vannacht min 4 graden. Ik lag met dubbele kleding onder twee dikke dekens, van kou geen last gehad. Wassen met mineraalwater en wetties. Tent afgebroken, alles zorgvuldig in de jeep gepakt om eventuele kraakjes en piepjes te voorkomen. Inmiddels had de vrouw in het kleine huisje met onze boodschappen een “heerlijk” ontbijt gemaakt. Instant noedelssoep met paardenvlees uit blik, droge beschuitbollen, veel thee met schalen koekjes. De soep zorgde dat er warmte door het koude lijf ging, even later zat ik te zweten aan tafel. Nagestaard door twee meisjes in de keuken liep ik naar buiten en ging een wandeling maken. In de gloed van een opkomende zon zag ik in de steppe een helikopter staan. Iemand was bezig de motor te inspecteren. Waarschijnlijk is deze helikopter voor de bobo’s van leger en politie. Ontspanning voor urenlang gewauwel aan te moeten horen op de conferentie. Ik liep naar een man die voor de helikopter stond. Met gebaren liet ik blijken dat ik graag even naar binnen wilde kijken. Njet, dat was het ! Ik liep terug naar de jeep, waar Ruslan stond te wachten. Let’s go en wij gingen naar het Aktau gebergte. Een uur rijden over de uitgestrekte en onafzienbare steppevelden. Dit gebied doet mij sterk aan Afrika denken, alleen ontbreken de big 5. In Aktau moet de Siberische berggeit nog rondspringen. Benieuwd of ik die nog in mijn vizier krijg. Ruslan raasde met de jeep over de gravelweg, een prima snelheid om over de wasborden te gaan. In de verte doemde de bergen op. Aan de voet van het gebergte stopte Ruslan. Vol verwondering en verbazing keek ik naar een bonte schakering van kleuren in het gebergte. Opnieuw was hier niemand te zien, er stonden twee schuilhutjes en Ruslan ging daar zitten. Het is twee uur naar boven naar de top en een uur naar beneden, see you later. Ik nam genoeg water mee, de zon stond nog laag aan de hemel, later zou dit anders zijn. Het voordeel is dat in begin oktober de zon niet veel kracht meer heeft en daardoor de temperatuur laag blijft. Eerst liep ik door twee hoge geel getinte hoge wallen, een opgedroogde rivierbedding. Eenmaal omhoog volgde ik een opgedroogde waterstroom, hoe hoger ik kwam hoe smaller die werd. Ik stopte regelmatig om even op adem te komen en te genieten van de pracht die zich aan mij ontvouwde. Steeds wisselende vormen van het gesteente. Een palet aan kleur; okergeel, oranjebruin, wit melkachtig, diep rood, zwart en verder een mengeling van deze tinten. Opnieuw de ontroering, in verwondering diep getroffen door deze schoonheid. Ik voel mij vereerd dat ik in deze schoonheid mag lopen. Eenmaal boven liep ik op een plateau naar de punt van de berg. Adembenemend uitzicht. Ik keek door de telelens en zag dat Ruslan in één van de schuilhutjes lag te slapen. Gestaag weer naar beneden gelopen, wat een flinke aanslag op de knieën was. Tot op heden kan ik de pijn verdragen, ik laat mij niet weerhouden om deze tochten te ondernemen. De volgende dag zal ik met dikke klots knieën lopen, so what! Ruslan had mij gezien en kwam met vragende blik op mij af. Prachtig, ik heb genoten. Ik vind het fijn om te zien dat hij daar weer van geniet. Er wordt weinig gesproken op de terugweg, afscheid genomen van zijn vrienden, de hoeders van dit prachtige gebied. De vrouw uit het kleine huisje kwam naar buiten, zwaaide en ging weer naar binnen. Rijden, op naar het hotel om de nacht door te brengen en morgen richting Almaty. Ik was mij bewust van de laatste stroken gravel voordat wij het asfalt betreden en de Chinese snelweg/autobaan opgaan naar Almaty. Met weemoed laat ik deze prachtige natuur van de afgelopen dagen achter mij. So far so good. Ik geniet en geniet mee.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!