Ik ga weer een korte reis maken naar Kazachstan. Hoezo Kazachstan? Na het lezen van het boek “Zoektocht naar het Paradijs van Arita Baaijens” raakte ik gefascineerd door de schoonheid van de natuur in het Altajgebergte in o.a. Kazachstan. Ik heb een zwerftocht via internet gemaakt en raakte steeds meer in de ban van dit land. Ik had nog een voucher van KLM en dat gekoppeld aan een werelddeal naar Astana, terug vanuit Almaty ( voorheen Alma Ata) maakt dat deze reis binnen mijn bescheiden budget kon blijven. Als je aan Kazachstan denkt, dan zul je wellicht niet meteen denken aan de natuur. Toch heeft Kazachstan veel nationale parken met schitterende natuur. Ook leven in deze parken zeldzame diersoorten zoals de pallas kat en het bergschaap argali. In het kort zal ik wat informatie over het land geven en de bestemmingen die op mijn wensenlijst staan. Ik hoop deze wensen vooraf en ter plaatse uit te laten komen.

Kazachstan ligt op de grens van Oost-Europa en West-Azie. Grenslanden zijn China, Rusland, Oezbekistan, Turkmenistan en Kirgizië. Sinds 1991 is Kazachstan onafhankelijk van de voormalige Sovjet-Unie. Het grootste deel van het land bestaat uit woestijn. Daarnaast zijn er 7 nationale parken, veel berggebieden en verschillende prachtige meren te vinden.

Ik kom op 27 september aan in Astana en zal in twee dagen deze stad gaan verkennen. Tot 1997 was Astana niet meer dan een onbetekenend provinciestadje (met de oude namen Tselinograd en Akmola), maar sinds het door president Nazerbajev werd benoemd tot hoofdstad ontwikkelde de stad zich spectaculair. Voor het ontwerp van diverse gebouwen zijn ’s werelds beste architecten ingehuurd. Bekend zijn o.a. de hoge Baitarek observatietoren (hét symbool van Kazachstan), het Paleis voor Vrede en Goede Verstandhouding en de 150 meter hoge ‘glazen tent’ Khan Satyr.

Op 30 september vlieg ik naar Almaty ( voorheen Alma Ata) en sinds 1997 niet meer de hoofdstad van Kazachstan. Deze stad heeft nog veel oude gebouwen, de historie is terug te vinden in het Panfilovtzev Park en de Zenkovkathedraal, het op één na grootste houten bouwwerk ter wereld . Verder zwerf ik weer door deze stad en zie wel wat ik tegen kom. Ook zal ik ter plaatse nog het één en ander gaan regelen om de prachtige natuur te ontdekken en te bewonderen. Uiteraard wil ik de legendarische, hooggelegen Medeo-ijsbaan met een nostalgisch bezoek vereren, misschien kan ik nog schaatsen. Onderweg en boven genieten van een mooi uitzicht over het Trans-Ili gebergte, met zijn besneeuwde 4000ers. Dan ga ik naar Kok Tobe, een natuurlijk uitzichtpunt (1100 meter) over Almaty.

Mijn wens c.q. het plan zijn verder om om naar het Aktau bergen en Altyn-Emel National Park te gaan. Het park bestaat voornamelijk uit woestijn en rotsachtige gebieden. In de vallei van de Ili Rivier waaien veel winden die zand uit de rivier meenemen. Zo ontstond na een aantal jaren de zandberg ‘De Zingende Duin’. Dit 150 meter hoge duin vraagt om op de top te staan, terwijl het duin onder mijn voeten zal zingen. De Aktau bergen hebben een bijzondere schoonheid aan kleuren: de hellingen zijn rood, groen, roze en lichtblauw, welke in de herfst een prachtige gloed geven door het strijklicht.

Ook wil ik naar Charyn National Park en de Kolsai meren in het zuidoosten van Kazachstan in de provincie Almaty gaan. Met zijn kleurrijke formaties en grillige vormen wordt het ravijn ook wel vergelijken met de Grand Canyon. Sommige kloven hebben een diepte van 500 meter. De Kolsaimeren zijn drie fraaie meren in een prachtig groen berggebied met wolven, beren en Siberische geiten. Ik wil naar het tweede meer gaan lopen, een tocht om de overweldigende natuurpracht van het Tien Shangebergte te ervaren!

Tja er verder weet ik het nog niet, op 10 october vlieg ik weer terug naar Nederland, dus de tijd is beperkt, vooral omdat vele mooie ruige gebieden moeilijk toegankelijk zijn. Ik zal jullie op de hoogte houden met mijn reisverhalen, gelardeerd beelden.

Mijn motto blijft nog steeds. Leef het leven, geniet van alle schoonheid.

Avontuurlijke reisgroet,

Bert